W latach 80’tych rodziła się cała niezależna scena w USA. W tych właśnie latach powstała cała masa kapel garażowych, punkowych czy też hardcoreowych. Na tej scenie w 1981 narodził się wywodzący z Virgini zespół ‘Scream’ na którego czele stanął Peter Stahl jako frontman, gitarzysta i wokalista. Wraz ze swym bratem Franzem Stahlem (gitara), Skeeterem Thompsonem (bass) i Kentem Staxem (perkusja) w 1982 debiutują swoją pierwszą płytą ‘Still Screaming’ nagrana dla jednej z najbardziej undergroundowych wytwórni ‘ Dischord’, założoną przez Iana Mackaye front mana ‘Minor Threat’ później ‘Fugazi’.
Płyta ‘Still Screaming’ to prawdziwa esencja punk’ hardcoreowych dzwięków. ‘Scream’ z tych czasów można śmiało postawić obok ‘Bad Brains’, ‘Black Flag’ czy ‘Circle Jerks’. Muzyka która znajduje się na płycie to bardzo dynamiczna mieszanka punkowo, rock’n’rollowych dość krótkich utworów. Na płycie są również i pierwsze odniesienia do Reggae które na kolejnych albumach stanie się częstym pokłonem dla tej muzyki , stanowiąc urozmaicenie utworów.
Dwa lata później (1985) wychodzi na świat kolejny album ‘This Side Up’. Album ten jest jednym z najważniejszych dokonań w historii ‘Scream’. Pomimo że od debiutu druga płyta jest już nieco melodyjniejsza to nie brakuję tu zadziorności jaką mięliśmy na ‘Stil Screaming’. Na drugiej płycie wokal Petera jest zdecydowanie dojrzalszy jak i sam styl ‘Scream’ stał się bardziej zbliżony do kolejnych poszukiwań muzycznych takich jak muzyka Reggae, czy Hard Rock. Wokalnie jak i gitarowo zespól wspiera Robert Lee Davidson który pozostanie w składzie do lat 90’tych.
Kolejnym wydawnictwem zespołu jest album ‘Banging The Drum’ wydany w 1987 roku. Wydawnictwo to znacznie różniło się od dwóch poprzednich płyt. ‘Scream’ zdecydowanie poszedł wielkim krokiem ku muzyce rockowej. Jest tu więcej zmian tępa, utwory nabrały bardziej zróżnicowanego charakteru. Począwszy od punkrockowych utworów do hardrocka. Mamy tu szybkie utwory jak i rockowe ballady. Nie oznacza to jednak że ‘Scream’ poddał się komercji, choć czuć tu nieco za bardzo klimat końca lat 80’tych, który niestety nie jest ponad czasowy, co różniło dwie pierwsze płyty broniące się po dziś świeżością stylu. Trzeci album to również rozstanie się zespołu z Kentem Staxem, którego zastąpił Dave Grohl na trasie koncertowej po nagraniu płyty.
Z tego okresu zostaje wydana płyta ‘Live At Van Hall – Amsterdam’ (1988) z trasy po Europie
Również w 1988 roku ‘Scream’ wydaje kolejny album ‘ No More Censorship’. Płyta ta jest kontynuacją stylu jaki ‘Scream’ obrał na ‘Banging The Drum’, jednak dzięki zmianom za perkusją [Stax/Grohl] zespół nabrał nowej świeżośći. Gra Davida Grohla pociągnęła zespół jeszcze bardziej w rockową stylistykę. Peter Stahl oprócz samego punkowego pokrzykiwania potrafi również bardzo melodyjnie zaśpiewać. Nie brak tu jednak starego dobrego punkowego grania, energicznych riffów czy dobrych pomysłów. Zespół ‘Scream’ to przede wszystkim dobra muzyka na wysokich obrotach, która ewoluuję. Zaś sam Peter Stahl staje się coraz bardziej odnajdywać własny tor w muzyce z naprawdę oryginalnym głosem.
Zespół ‘Scream’ pod koniec lat 80’tych był już wówczas ikoną a scenie amerykańskiego podziemia wyrastając na zespół który wówczas wyznaczał kierunek w muzyce ‘Nowej Fali Rocka’. W 1990 roku jest to już zespół grający w całych stanach jak i Europie. Z tego też roku jest koncertowy album ‘ Your Choice Live Series’ nagrany 4-go Maja 1990 w Niemczech ukazujący zespół doskonałej formie.
Niestety na kolejny album zespół kazał nam czekać aż pięć lat, pomimo że płyta nagrywana była w 1989 album ‘Fumble’ ukazuje się dopiero w 1993 roku. Płyta ta jest bardzo dojrzała brzmieniowo, zespół po tych przyszło 10-ciu latach osiągnął swój własny styl. Na płycie słychać że wkroczyliśmy w lata 90’te , grunge jak i gra Davida Grohla grającego wówczas w ‘Nirvanie’ odcisnęło charakterystyczne w rocku lat 90 brzmienie. Zespół ‘Scream’ po raz kolejny poszedł na przód, jednak pomimo dobrego albumu jest to ostatnia studyjna płyta formacji dowodzonej przez ‘Petera Stahla’.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz